स्मित हास्य तिचे खुलले
पाहुनी गुलाब पुष्प, स्मित हास्य तिचे खुलले, मृग नक्षत्रातील सरींनी, सह्याद्रीतील डोंगर–दऱ्या, हीरवाई न बहरले. मनमोहक अशा वातावरणात दोघांतील प्रेम देखील बहरले, त्या दोघांचे प्रेम पाहून, गुलाब पुष्प देखील लाजले. खळखळणारे झरे देखील जागीच थबकले, मदनाच्या वाऱ्याने ढग सुद्धा सरले. जिथे फुलांचे गंधही तिच्यासाठी थांबून राहिले, तिच्या प्रत्येक नजरेत एक अव्यक्त गूज होते दडले. ओलसर मातीच्या दरवळात तिच्या आठवणी रुजल्या, पावसाच्या सरींमध्ये शब्दही नकळत भिजून गेले. त्या धुके छादीत डोंगरावर आम्ही आपली स्वप्ने रेखाटली, एकमेकांच्या नजरेतच आमची सगळी दुनिया सामावली.